Therapeutisch koken

No English translation today. Only on demand.

Vandaag nam ik me voor om eens een wandeling te maken, om overtollige energie kwijt te raken en mijn gedachten te ordenen. Er is markt vandaag, dus ook nog eens een goed excuus om lekkere ingrediënten op te halen voor een therapeutische kooksessie vanavond. Als ik dan toch therapeutisch bezig ben, dan ook maar gelijk goed, zeg maar. Dus klom ik in mijn stappers, zette ik nog snel even The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble op mijn MP3-speler en vertrok richting de stad.

Hebt u wel eens gehoord van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble? Het is mij ter ore gekomen na hun act de présence op Noorderslag, een aantal jaren geleden. De reden dat het mij ter ore kwam, was vanwege Bong-Ra. Ik hoor u denken: "Wie is Bong-Ra?". Nou, lieve kijkbuiskinderen, Bong-Ra is een breakcore artiest. Het vergt enige oefening om naar zijn muziek te luisteren en het is zeker niet voor de faint hearted. Hij is 1 van de artiesten die The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble rijk is en dat maakt de muziek van TKDE ook niet mals. Dus terwijl ik aan de wandel was, met TKDE in mijn oren, besefte ik me dat het wat langer dan normaal duurde voordat mijn hoofd leeg was. Dit kan voor een groot gedeelte te maken hebben gehad met de muziek.

Op de markt aangekomen, ben ik langs de kramen gelopen om te zien welke producten tot mij spraken. Ik had namelijk nog geen idee wat ik zou gaan koken. Dit is ook een onderdeel van het therapeutisch koken, intuïtie is van groot belang. Ik besloot dat ik tzatziki nodig had, hummus en brood. Maar dat maakt nog geen maaltijd. Dus ga ik straks voor het eerst in mijn leven gevulde paprika's maken. En wel met rijst, feta en een heleboel dille. Ik ben benieuwd of het in de smaak valt.

Weet u eigenlijk wat ik bedoel als ik het heb over therapeutisch koken? Ik vind het namelijk vrij vanzelfsprekend. Ik doe het al jaren en heb het geleerd van mijn familie. Ik gebruik koken vaak als een meditatie. Helaas werkt het niet als ik voor mijzelf alleen moet koken. Daarom ben ik blij als ik voor iemand kan koken. Wat ook weer te maken heeft met mijn opvoeding: ik wil graag voor mensen zorgen en dat doe ik door middel van eten. Koken maakt mij rustig. Als ik geen sereniteit kan vinden in mijn dagelijkse leven, dan vind ik die wel tijdens het koken. Dit heb ik nu dus ook nog eens uitgebreid met wandelingen door het Noorderplantsoen en naar de binnenstad van Groningen. Met muziek waar ik blij van wordt.

Nou denkt u natuurlijk dat ik mijzelf tegenspreek, vanwege mijn muziekkeuze. Mocht u het inmiddels gegoogled hebben dan is uw verwarring helemaal compleet. Denk ik hoor. Op mijn weg terug, met mijn heerlijk verse producten, wilde ik eigenlijk in het Noorderplantsoen stoppen. Helaas regende het en ik besloot door te lopen. Maar goed ook, anders had ik waarschijnlijk geen tijd gehad om dit blog te schrijven. Inmiddels heb ik een ander soort muziek in mijn oren, namelijk dat van Concord Dawn. Waar ik dus ook blij van wordt.

De reden voor mijn therapie, zegt u? Een oplettende lezer zal al iets opgevallen zijn. Maar meer kan ik er ook niet over kwijt. Als u mij langer kent dan vandaag, zult u weten dat ik een binnenvetter ben. En ik heb vrij veel opslagruimte, maar eens houdt het op. Om ervoor te zorgen dat mijn harde schijf gedefragmenteerd blijft, ga ik vandaag en woensdag therapeutisch koken.